Παρακολουθώντας τις συζητήσεις και τα σχόλια για τις εκλογές στην Ελλάδα, διαπιστώνει κανείς μία αίσθηση σοκ. Πέραν του 13% του εκλογικού σώματος, ψήφισε ακροδεξιούς, ή ασυνάρτητους, ή σκοταδιστές θρησκόληπτους, ή ένα κράμα όλων αυτών. Όντως είναι υψηλό ποσοστό. Αλλά δεν πρέπει να σοκάρει πια, καθώς το βλέπουμε να υπάρχει γύρω μας, και να ακμάζει στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι όμως παρήγορο, το γεγονός πως φαίνεται όλοι αυτοί να μην έχουν μία σταθερή συνισταμένη που να τους εκπροσωπεί αλλά διάφορα φαιδρά συγκυριακά σχήματα που δημιουργούνται και εξαφανίζονται χωρίς να αφήνουν ίχνη πίσω τους. Αυτό όμως είναι το εξωφρενικό χαρακτηριστικό των εκλογών που κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον.Τα πιο σημαντικά δεν πρέπει να τα αφήσουμε να περάσουν απαρατήρητα επειδή είναι ιδιαίτερα θετικά. Όπως ας πούμε το γεγονός πως η ΝΔ έχει κερδίσει άνετη αυτοδυναμία γεγονός που επιτρέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη να εφαρμόσει το πρόγραμμα του. Με το παρόν εκλογικό σύστημα αυτό δεν ήταν καθόλου δεδομένο και θα μπορούσε η χώρα να ταλανιζόταν με αδύναμες κυβερνήσεις για καιρό.Το δεύτερο επίσης σημαντικό είναι η αναγέννηση και σταθεροποίηση του ΠΑΣΟΚ. Ενός κόμματος με κεντροαριστερή ταυτότητα, και συγκροτημένο σοσιαλδημοκρατικό λόγο, που ενστερνίζεται την ευρωπαϊκή προοπτική και δείχνει να έχει την δυναμική να αντικαταστήσει στον ρόλο της αντιπολίτευσης το συνονθύλευμα που έφερε στην εξουσία το 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το χρειάζεται περισσότερο απ΄ οτιδήποτε άλλο ο τόπος: Μία ισχυρή δηλαδή κυβέρνηση και μία συγκροτημένη αντιπολίτευση.