Η Επίτροπος για τη Προστασία του Παιδιού, Δέσπω Μιχαηλίδου, πριν λίγες μέρες έγινε στόχος επικρίσεων επειδή επεσήμανε το αυτονόητο. Δηλαδή ότι τα παιδιά δεν είναι ιδιοκτησία των γονέων τους. Και όμως, το αυτονόητο, φαίνεται πως δεν είναι και τόσο αυτονόητο, αν λάβει κάποιος υπόψη του τα όσα έχουν συμβεί – και συνεχίζουν να συμβαίνουν- στην υπόθεση της ανήλικης Μ.Ε, η οποία το 2017 καθήλωσε ολόκληρη τη Κύπρο, λόγω της «απαγωγής» της από τον Νορβηγό πατέρα της. Τελικώς, αποδείχθηκε ότι το παιδί δεν απήχθη από τον πατέρα, αλλά ενδεχομένως να έχει απαχθεί από τη Κύπρια μητέρα του, για να μεταφερθεί παρανόμως στη Κύπρο, όπου ζει έκτοτε. Η ανατροπή στην υπόθεση, αφήνει σοβαρά εκτεθειμένες τις κυπριακές αρχές, οι οποίες φαίνεται πως έδρασαν και δρουν με τρόπο, που θυματοποίησε τον Νορβηγό πατέρα, εξυπηρετώντας τη Κύπρια μητέρα. Εδώ και μήνες ο πατέρας επιχειρεί να έρθει σε επαφή με τον Αρχηγό Αστυνομίας Στέλιο Παπαθεοδώρου και τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα Σάββα Αγγελίδη, χωρίς να υπάρχει καμία ανταπόκριση, αλλά και χωρίς διάθεση να εξετάσουν τις σοβαρότατες καταγγελίες του, οι οποίες αφορούν ακόμα και τον σχεδιασμό της δολοφονίας του.
Αθώοι όλοι
Για την κατ’ ισχυρισμό «απαγωγή» της τετράχρονης τότε Μ.Ε το 2017 στη Δασούπολη, είχαν κατηγορηθεί πέντε άτομα, ως συνεργού του Νορβηγού πατέρα. Και οι πέντε δικάστηκαν από Κακουργιοδικείο στη Κύπρο, με την υπόθεση να καταρρέει χωρίς καν να χρειαστεί οι κατηγορούμενοι να κληθούν σε απολογία. Το Δικαστήριο του αθώωσε και τους απάλλαξε από όλες τις κατηγορίες από το στάδιο του «εκ πρώτης όψεως».
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι από την αίθουσα του Δικαστηρίου παρέλασαν ως μάρτυρες κατηγορίας, δεκάδες αστυνομικοί, που ενεπλάκησαν στην υπόθεση, αλλά και η Κύπρια μητέρα του παιδιού.
Το Κακουργιοδικείο αποφάνθηκε ότι, τη κηδεμονία του παιδιού είχαν από κοινού τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα και συνεπώς, δεν υπήρξε ούτε αρπαγή ούτε απαγωγή. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα της απόφασης του Κακουργιοδικείου:
«Στην υπό εξέταση περίπτωση προκύπτει από τη μαρτυρία της ΜΚ20 (μητέρα της ανήλικης) ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή τον Απρίλιο του 2017, βρισκόταν σε διάσταση με τον σύζυγο της και πατέρα της ανήλικης Leif Torkel Grimsrud. Κατά τον χρόνο εκείνο η ΜΚ20 (μητέρα) δεν είχε την αποκλειστική γονική μέριμνα της ανήλικης και άρα ούτε τη αποκλειστική ‘νόμιμη Κηδεμονία’ της ανήλικης. Την αποκλειστική γονική μέριμνα την απέκτησε μεταγενέστερα, στις 23.10.2017 (…)
Δεν διαλανθάνει την προσοχή μας ότι στα πλαίσια της ίδιας Αίτησης, είχε εκδοθεί από το 2015, προσωρινό διάταγμα (το οποίο έπειτα κατέστη απόλυτο) που ανέθετε στη ΜΚ20 (μητέρα) τη φύλαξη και φροντίδα της ανήλικης, ως επίσης και διατάγματα που απαγόρευαν την έξοδο της από την Κύπρο. Τα εν λόγω διατάγματα όμως ουδόλως επηρέασαν το καθήκον και την υποχρέωση της γονικής μέριμνας, η οποία, διά Νόμου συνέχισε να ασκείται από κοινού. Ούτε βεβαίως και η προσωρινή φύλαξη και φροντίδα της ανήλικης είναι δυνατόν να εξισωθεί ή να ταυτιστεί με ‘νόμιμη κηδεμονία’ ειδικά όταν συναντάται σε Ποινικό Νομοθέτημα. Επί τούτου ας μην ξεχνούμε ότι ποινικά νομοθετήματα θα πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά και όπου ένας όρος είναι δεκτικός δύο ερμηνειών, θα πρέπει πάντοτε να επιλέγεται ο ευνοϊκότερος για τον κατηγορούμενο.
Ομοίως οποιαδήποτε αμφιβολία ή ασάφεια θα πρέπει να αποφασίζεται υπέρ του κατηγορούμενου.
Με δεδομένο λοιπόν ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο η ΜΚ20 (μητέρα) δεν είχε την αποκλειστική γονική μέριμνα της ανήλικης, κρίνουμε, ότι δεν είχε ούτε την αποκλειστική «νόμιμη κηδεμονία» της. Συνακόλουθα, η αποδιδόμενη στους κατηγορούμενους 1-4, αρπαγή (κατηγορία 6) και προηγηθείσα συνωμοσία (κατηγορία 7), εξ αντικειμένου, δεν στοιχειοθετούνται υπό τις περιστάσεις και θα πρέπει έτσι αμφότερες οι κατηγορίες τούτες να απορριφθούν από αυτό το στάδιο». Οι πέντε κατηγορούμενοι που έγιναν τέσσερις στη διάρκεια της δίκης, ταλαιπωρήθηκαν για 6 ολόκληρα χρόνια και ουσιαστικά αντιμετώπιζαν κατηγορίες για συνδρομή στον πατέρα ώστε να απαγάγει τη κόρη του. Όπως σημείωσε το Κακουργιοδικείο «πέρα από κάποια συμπεράσματα που φέρονται να προκύπτουν από αναφορές των κατηγορουμένων 3 και 4 στις καταθέσεις τους, η μαρτυρία που υπάρχει εναντίον των κατηγορουμένων είναι εξ ολοκλήρου περιστατική».
Και η απόφαση, αφού καταγράφει την όποια μαρτυρία κατατέθηκε κατά των κατηγορουμένων σημειώνει:
«Όπως ελλείπει μαρτυρία για το συστατικό στοιχείο της αρπαγής αντικείμενο της κατηγορίας 8, ελλείπει μαρτυρία για εκ των προτέρων συμφωνία με λόγια ή με πράξεις μεταξύ των κατηγορουμένων ή οποιωνδήποτε εξ αυτών για διάπραξη αυτού του αδικήματος. Οι όποιες πράξεις, συνεννοήσεις, διαβουλεύσεις, κοινές διακινήσεις των κατηγορουμένων είχαν ως επιστέγασμα τα διαδραματισθέντα στο νηπιαγωγείο στις 27.4.2017 και τις πρώτες στιγμές που ακολούθησαν. Δεν εκτείνονται ούτε δύναται να συνδεθούν με την αγνώστου τρόπου και χρόνου μεταφορά της ανήλικης εκτός των ορίων της Δημοκρατίας».
Και η κατάληξη:
«Για όλους λοιπόν τους πιο πάνω λόγους, κρίνουμε ότι δεν έχει αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε καμία από τις κατηγορίες 6, 7, 8 και 9 εναντίον κανενός εκ των κατηγορουμένων 1, 2, 3 και 4.
Συνακόλουθα οι κατηγορούμενοι 1- 4 αθωώνονται και απαλλάσσονται σε όλες τις προαναφερθείσες κατηγορίες».
Η «απαγωγή» και η απόδραση
Σήμερα μετά από συνομιλία που είχαμε με τον Leif Torkel Grimsrud το Ν&C αποκαλύπτει όσα δεν έγιναν γνωστά σχετικά με τα γεγονότα στης 27ης Απριλίου 2017. Εκείνο το πρωί η τετράχρονη Μ.Ε κατέβηκε από το αυτοκίνητο της μητέρας της για να μπει γύρω στις 7:45 το πρωί στο νηπιαγωγείο της. Σε κλάσματα δευτερολέπτου, πριν περάσει τη πόρτα του νηπιαγωγείου εμφανίστηκαν κάποιοι άγνωστοι, τη πήραν και εξαφανίστηκαν. Αμέσως σήμανε συναγερμός και ειδοποιήθηκε η αστυνομία για την απαγωγή του παιδιού. Η μητέρα της τετράχρονης, ήξερε ποιος είχε πάρει την Μ.Ε και το επιβεβαίωσε λίγα λεπτά αργότερα, όταν έλαβε μήνυμα από τον πρώην σύζυγο της και πατέρα του παιδιού, ο οποίος την ενημέρωνε πως η Μ.Ε είναι μαζί του και θα μείνουν λίγες μέρες στη Κύπρο, με πρόθεση να βρουν τρόπο αποκατάστασης της επικοινωνίας του με τη κόρη του, αλλά και την χώρα διαμονής. Τέτοια πρόθεση δεν φαίνεται να υπήρξε εκ μέρους της μητέρας, αφού μετά τη καταγγελία στην αστυνομία για την απαγωγή, ξεκίνησε ένα πραγματικό ανθρωποκυνηγητό για να εντοπιστεί η Μ.Ε και να συλληφθεί ο πατέρας της.
Παρά τις προσπάθειες της κυπριακής αστυνομίας δεν μπόρεσε να βρεθεί ούτε ο Grimsrud ούτε η Μ.Ε.
O Grimsrud, ανέφερε στο Ν&C, ότι αρχικώς άλλαξε αυτοκίνητο δυο τρεις φορές και έμεινε με τη κόρη του 3- 4 μέρες στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου. Μετά πήγαν στα κατεχόμενα και από εκεί με ιστιοφόρο πήγαν στη Μαρμαρίδα της Τουρκίας, όπου έμειναν σε ένα σπίτι που νοίκιασαν λίγα μέτρα από τη θάλασσα. Ο Grimsrud περιγράφει εκείνες τις ημέρες ως διακοπές με τη Μ.Ε καθώς δεν την είχε δει για δύο χρόνια. Και στο κοριτσάκι ανέφερε πως έκαναν διακοπές, καθώς πήγαιναν σε εστιατόρια, κολυμπούσαν και επισκέπτονταν διάφορους χώρους για παιδιά.
Ο Grimsrud περιγράφει εκείνες τις ημέρες στην Τουρκία ως διακοπές με τη Μ.Ε καθώς δεν την είχε δει για δύο χρόνια.
Αφού έμειναν ενάμιση μήνα στη Τουρκία, έφυγαν και πάλι με ιστιοφόρο και επισκέφθηκαν διάφορα νησιά του Αιγαίου, μεταξύ των οποίων τη Σαντορίνη και στη συνέχεια πήγαν στην Αθήνα. Από την Αθήνα έφυγαν με τροχόσπιτο προς την Ιταλία και μετά μέσω Αυστρίας, Γερμανίας, Δανίας και Σουηδίας έφτασαν στη Νορβηγία.
Στη Νορβηγία, πατέρας και κόρη γύρισαν τη νότια περιοχή της χώρας και όπως λέει ο ίδιος δεν κρύβονταν και μάλιστα παρουσιάζει και φωτογραφίες μπροστά από το διάσημο κάστρο του Όσλο.
Η μητέρα είχε προσλάβει μια ιδιωτική εταιρεία που ειδικεύεται στην αναζήτηση παιδιών που έχουν απαχθεί και όπως σημειώθηκε στο δικαστήριο, η εταιρεία αυτή εμφανίζεται σε διαφημιστικά φυλλάδια με φωτογραφίες που απεικονίζουν ανθρώπους με πολυβόλα και κουκούλες. Παράλληλα, είχε προσφέρει ποσόν €250.000 σε όποιον βοηθούσε να επιστρέψει το παιδί στη Κύπρο.
Η κυπριακή αστυνομία, στο πλαίσιο το ερευνών συνέλαβε 5 άτομα ως συνεργούς στην απαγωγή, οι οποίοι αθωώθηκαν καθώς δεν υπήρξε καμιά απαγωγή.
Ο Grimsrud, πείστηκε και παρέδωσε το παιδί στις Νορβηγικές αρχές και ορίστηκε μια συνάντηση με τη μητέρα και τους δικηγόρους της, για να αποφασιστεί τι θα γίνει με τον τόπο διαμονής και την επιμέλεια του παιδιού.
Η μητέρα δεν εμφανίστηκε στη συνάντηση, και αφού παρέλαβε την Μ.Ε από τις κρατικές αρχές, έφυγε και επέστρεψαν στη Κύπρο, όπου ζουν μέχρι σήμερα. Το παιδί είναι ήδη 10 ετών, αλλά ακόμα παραμένει θολό το μέλλον του, αφού πατέρας και μητέρα συνεχίζουν να ερίζουν για την επιμέλεια του, αλλά και για το αν ο μόνιμος και νόμιμος τόπος διαμονής του είναι η Κύπρος ή η Νορβηγία.
Αθώος δυο φορές ο πατέρας
Ο Νορβηγός πατέρας, βρέθηκε κατηγορούμενος σε δικαστήριο της χώρας του, για την απαγωγή της Μ.Ε δύο φορές. Και τις δύο αθωώθηκε πανηγυρικά. Κατά τη δίκη, ακόμα και ο εισαγγελέας, πρότεινε την αθώωση του, καθώς προέκυψαν στοιχεία που καταδείκνυαν ότι ίσως υπήρξε μεθόδευση εκ μέρους της Κύπριας μητέρας, ώστε να ενοχοποιηθεί ο πατέρας και να παρεμποδιστεί η πρόσβαση του στα κυπριακά δικαστήρια.
Ακολούθησε έφεση, με πρόταση του εισαγγελέα να καταδικαστεί σε φυλάκιση τριών μηνών με αναστολή. Ωστόσο και το Εφετείο αθώωσε ομόφωνα τον πατέρα, αφήνοντας σαφώς να νοηθεί ότι δεν διέπραξε απαγωγή παίρνοντας το παιδί του από τη Κύπρο, καθώς είναι πιθανόν το παιδί να είχε απαχθεί δύο χρόνια νωρίτερα από την μητέρα και να μεταφέρθηκε στο Κύπρο! Μάλιστα, αφέθηκαν βαριές σκιές για τις κυπριακές αρχές, για υποβοήθηση της μητέρας να εγκαταλείψει τη Νορβηγία, χωρίς γνώση και συγκατάθεση του πατέρα.
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που κατατέθηκαν στις δύο δίκες στη Νορβηγία, η μητέρα με την Μ.Ε στις 12 Νοεμβρίου του 2015, μέσω Σουηδίας, ταξίδεψαν για τη Κύπρο, χωρίς τη συγκατάθεση και τη γνώση του πατέρα του παιδιού. Η μητέρα πήρε το αυτοκίνητο του Grimsrud, πέρασε τα σύνορα της Νορβηγίας και με τη βοήθεια των κυπριακών προξενικών αρχών επιβιβάστηκε σε πτήση για το αεροδρόμιο Λάρνακας. Αποκαλύφθηκε ότι είχε ενεργήσει νωρίτερα, ώστε να κινήσει διαδικασίες στη Κύπρο, εξασφαλίζοντας μονομερώς προσωρινό διάταγμα για επιμέλεια του παιδιού, το οποίο όλως τυχαίως εκδόθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2015, ενώ εναντίον του πατέρα είχε εκδοθεί από τον Οκτώβριο του 2015 και ένταλμα σύλληψης στη Κύπρο. Το ένταλμα σύλληψης, ουσιαστικά του απαγόρευε να έρθει στη Κύπρο και να διεκδικήσει δικαστικώς το παιδί, αφού με την άφιξη του στο νησί θα ετίθετο υπό σύλληψη από την αστυνομία.
Αποκαλυπτήρια
Η μητέρα του παιδιού Ε.Ι, ισχυριζόταν ότι η ίδια και η Μ.Ε δεν έζησαν ποτέ στη Νορβηγία, αλλά μόνο κάποιες περιόδους, όταν αυτή είχε άδεια από τον δημόσιο οργανισμό που εργαζόταν από το 2004 στη Κύπρο.
Ωστόσο, τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο παρουσίαζαν μια άλλη εικόνα. Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση που εκδόθηκε από το εφετείο της Νορβηγίας πριν λίγες μέρες «ο Torkel Grimsrud και η Ε.I γνωρίστηκαν στην Κύπρο το 2009. Παντρεύτηκαν στο Χάλντεν (της Νορβηγίας) τον Αύγουστο του 2012. Η Ε.I ανακοίνωσε την ίδια περίοδο τη μετακόμιση της στη Νορβηγία. Σύμφωνα με τη σύμβαση εργασίας της 1ης Σεπτεμβρίου 2012, εργαζόταν στην εταιρεία, TG Consulting AS (ανήκει στον Grimsrud). Η Ε.I ενεγγράφη ως Πολίτης του ΕΟΧ (Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος) στη Νορβηγία τον Νοέμβριο του 2012 και ως μετανάστρια από την Κύπρο, τον Ιανουάριο του 2013».
Ωστόσο, η Ε.I αρνείται ότι έχει ζήσει ποτέ στη Νορβηγία. Ούτε ότι έχει δουλέψει ποτέ στη χώρα. Υποστηρίζει πως από το 2004 έχει τον ίδιο εργασιακό χώρο στην Κύπρο όπου, με εξαίρεση τη γονική άδεια, την αναρρωτική άδεια και τις αργίες, έχει φυσική παρούσα κάθε εργάσιμη ημέρα.
Η κόρη του ζευγαριού M.Ε γεννήθηκε στο νοσοκομείο του Fredrikstad στη Νορβηγία στις (…) 2013. Την περίοδο έως τον Οκτώβριο του 2015, είχε περισσότερες από 20 επισκέψεις στο κέντρο υγείας στο Halden, εκτός από αρκετές επισκέψεις σε φυσιοθεραπευτή και γιατρό. Τον Νοέμβριο του 2015, η M.Ε ξεκίνησε να πηγαίνει στο νηπιαγωγείο DoReMi στο Halden». Όταν η Ε.Ι έφυγε για τη Κύπρο μέσω Σουηδίας, «σύμφωνα με το εθνικό μητρώο (της Νορβηγίας), πατέρας και μητέρα είχαν από κοινού τη γονική μέριμνα για το παιδί». Μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει κάτι ως προς την από κοινού γονική μέριμνα στο εθνικό μητρώο της Νορβηγίας.
Στο Δικαστήριο κατατέθηκαν επίσημα έγγραφα που καταδείκνυαν ότι η μόνιμη κατοικία του παιδιού ήταν στη Νορβηγία, από τη γέννηση του μέχρι και το Νοέμβριο του 2015. Μεταξύ άλλων παρουσιάστηκαν στοιχεία για τους μισθούς που καταβάλλονταν εκείνη τη περίοδο στη μητέρα, ότι άλλαξε το επίθετο της σε Grimsrud, ότι εκδόθηκε νορβηγικό διαβατήριο στο παιδί, το οποίο ανανεώθηκε το 2015 κλπ
Από τη πλευρά της μητέρας, κατατέθηκαν στοιχεία από τις φορολογικές αρχές της Κύπρου, τα οποία καταδείκνυαν πως τη περίοδο 2013 – 2015 ζούσε και εργαζόταν στη Κύπρο. Ωστόσο το Εφετείο της Νορβηγίας δεν πείστηκε θεωρώντας πως τα στοιχεία αυτά δεν ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα.
Γέννησε με τη βία;
Η μητέρα, Ε.Ι προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα στοιχεία που την έφεραν να ζει στη Νορβηγία, υποστήριξε ότι ουσιαστικά πήγε με το «ζόρι» στη Σκανδιναβική χώρα και την εξανάγκασαν να γεννήσει εκεί το παιδί.
Ωστόσο, το Δικαστήριο δεν πείστηκε, καθώς σημείωσε πως πρόκειται για μια μορφωμένη γυναίκα με πτυχίο μαθηματικών από γαλλικό πανεπιστήμιο και με τίτλους σπουδών στη Διοίκηση επιχειρήσεων από την Αγγλία και στη Διοίκηση Ξενοδοχείων από τις ΗΠΑ. Μιλάει άπταιστα εκτός από τα ελληνικά, γαλλικά και αγγλικά ενώ γνωρίζει ιταλικά και γερμανικά. Θεωρήθηκε παράδοξο να έχει παραπλανηθεί και να έχει υπογράψει σύμβαση εργασίας με την εταιρεία του πρώην συζύγου της, αφού το συμβόλαιο εν μέρει ήταν στα αγγλικά.
Απαγωγή ναι, αλλά από ποιον;
Επίσης το Νορβηγικό Εφετείο θεώρησε πως η μητέρα απομάκρυνε το παιδί από τη Νορβηγία τον Νοέμβριο του 2015 και το μετέφερε στη Κύπρο, χωρίς τη συγκατάθεση του πατέρα.
Το Δικαστήριο επεσήμανε πως «σύμφωνα με τη Σύμβαση της Χάγης, (7,1), ο τόπος διαμονής του παιδιού δεν αλλάζει σε περίπτωση παράνομης απαγωγής και η δικαιοδοσία παραμένει βασικά στη Νορβηγία. Το ερώτημα είναι εάν ο τόπος διαμονής του παιδιού πρέπει ωστόσο να θεωρείται αλλαγμένος παρά την παράνομη απαγωγή, με συνέπεια να έχει αναλάβει τη δικαιοδοσία η Κύπρος».
Στην απόφαση επισημαίνεται πως «η Ε.Ι και η Μ.Ε ζούσαν στη Νορβηγία και το φθινόπωρο του 2015 η Ε.Ι ταξίδεψε παράνομα από τη χώρα με το παιδί. Σε αυτό πρέπει να συνεκτιμηθούν οι προθέσεις του πατέρα, ο οποίος αμέσως κατέθεσε στις αρχές καταγγελία για υπόθεση απαγωγής παιδιού». Απόφαση λήφθηκε μόνο μετά την «απαγωγή» του Απριλίου του 2017, για παροχή της επιμέλειας στη μητέρα. Επιπλέον, βρίσκονταν σε εξέλιξη νομικές διαδικασίες στην Κύπρο τις οποίες η Ε.Ι, όπως βλέπει το Δικαστήριο, έχει σχεδιάσει πίσω από την πλάτη του πατέρα του παιδιού. Σε βάρος του υπήρχε επίσης ένταλμα σύλληψης που τον εμπόδιζε να πάει στην Κύπρο για να είναι με τη Μ.Ε.
Επίσης ο πατέρας είχε ακολουθήσει όλες τις επιλογές του αστικού δικαίου για να πάρει πίσω το παιδί μετά την παράνομη απαγωγή της μητέρας του.
Μετά από όλα αυτά ο Leif Torkel Grimsrud, αθωώθηκε σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό, καθώς οι ενέργειες του τον Απρίλιο του 2017 στη Κύπρο δεν κρίθηκαν ως απαγωγή, αλλά ως προσπάθεια ανάκτησης της επαφής με το παιδί του, την οποία του είχε στερήσει από το 2015 η μητέρα.
Η Κύπρος κάνει πλάτες στη μητέρα;
Στην απόφαση του Νορβηγικού Δικαστηρίου είχαν αφεθεί σαφείς αιχμές για το τρόπο με τον οποίο λειτούργησαν τα κυπριακά, δικαστήρια, η αστυνομία και τα υπουργεία Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, δείχνοντας εύνοια προς τη μητέρα. Μάλιστα όταν ο πατέρας από το 2015 είχε καταθέσει μήνυση για απαγωγή του παιδιού, οι κυπριακές αρχές δεν αποδέχθηκαν καν το αίτημα των νορβηγικών αρχών για εξέταση.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, είχε κάνει έκκληση στις κυπριακές αρχές να ακυρώσουν το ένταλμα σύλληψης του Grimsrud για να μπορέσει να έρθει στη Κύπρο και να διαπραγματευτεί με τη πλευρά της μητέρας το μέλλον του παιδιού και την επαφή και με τους δύο γονείς.
Ο Leif Torkel Grimsrud έχει αποστείλει δεκάδες επιστολές μέσω των δικηγόρων του προς τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα και τον Αρχηγό Αστυνομίας, υποστηρίζοντας πως δεν πήρε απάντηση σε καμία, παρά το ότι έχουν περάσει μήνες από την αποστολή τους.
Σχέδιο δολοφονίας και κλοπή
Σε μια από τις επιστολές του περασμένου Απριλίου προς τον Αρχηγό Αστυνομίας, ο δικηγόρος του κ. Leif Torkel Grimsrud, αναφέρει ότι κατέχει μαρτυρίες ότι η πρώην σύζυγος και μητέρα του παιδιού, έδωσε προκαταβολή σε επαγγελματία εκτελεστή για να τον δολοφονήσει, ενώ του έχει κλέψει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τραπεζικό λογαριασμό που διατηρούσαν στην Κύπρο.
Στις επιστολές που έχουν σταλεί στον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα και τον Αρχηγό Αστυνομίας επισυνάπτονται μεταφρασμένες στα ελληνικά και επισήμως πιστοποιημένες οι αποφάσεις των Νορβηγικών δικαστηρίων στις οποίες αναφέρεται πως το παιδί, δεν απήχθη ποτέ από τον πατέρα του, αλλά απαγωγή διέπραξε η μητέρα όταν το πήρε από τη Νορβηγία το 2015 και το 2017 παρουσιάζοντας πλαστά στοιχεία. Ο Leif Torkel Grimsrud, απαιτεί από τις κυπριακές αρχές να πράξουν ότι είναι δυνατόν ώστε να επιστρέψει το παιδί στη Σουηδία και να κινηθούν νομικές διαδικασίες εναντίον της μητέρας για απαγωγή.
Οι δικηγόροι του Leif Torkel Grimsrud αναφέρουν ότι επιχείρησαν να δώσουν κατάθεση και να κάνουν επίσημη καταγγελία σε συγκεκριμένο αξιωματικό του ΤΑΕ Λευκωσίας, ο οποίος όμως δεν δέχθηκε να παραλάβει τα στοιχεία. Επίσης όσες φορές επικοινώνησαν με το ΤΑΕ και με το Αρχηγείο, τους αναφέρουν πως θα επικοινωνήσουν μαζί τους, χωρίς ποτέ να το κάνουν.
