Δεν πρόλαβε να βγει από το Κυπριακό FIR το αεροσκάφος του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, κι άρχισαν οι γκρίνιες.

• Κάποιοι λένε ήταν πολύ λίγος ο χρόνος που αφιέρωσε στην Κύπρο, και αυτό δείχνει μειωμένο ενδιαφέρον.

Η δική μου απάντηση είναι πως η επίσκεψη πήρε όσο χρόνο χρειαζόταν να πάρει. Πρόκειται για επίσκεψη δουλειάς και δεν μετριέται με το κιλό η δουλειά, αλλά από την προετοιμασία και τα αποτελέσματα. Αν αυτά έγιναν σωστά, δεν μειώνει τη βαρύτητα της επίσκεψης ο χρόνος.

• Άλλοι γκρινιάζουν επειδή, ο κ. Μητσοτάκης δεν αφιέρωσε χρόνο να συναντήσει τους πολιτικούς αρχηγούς.

Πολύ καλά έκανε. Θα ήταν χάσιμο χρόνου, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι δεν θα μάθαινε τίποτε περισσότερο από αυτά που ξέρει, και τα οποία μεμψιμοιρούν ολημερίς στις αγορές.

• Είδε την Πρόεδρο της Βουλής, είδε και τον Αρχιεπίσκοπο, κατέθεσε και διάφορα στεφάνια.

Κάποια στιγμή αυτές οι στερεότυπα καθιερωμένες διαδικασίες πρέπει να αλλάξουν. Είναι πολύ λογικό ο Πρωθυπουργός να συναντήσει την Πρόεδρο της Βουλής. Έχουν συγκεκριμένα πράγματα να συζητήσουν. Με τον Αρχιεπίσκοπο όμως; Γιατί θα πρέπει ο Πρωθυπουργός να αφιερώνει χρόνο να συναντά έναν άνθρωπο ο οποίος δεν έχει κανένα ρόλο στη διαχείριση της πολιτικής πραγματικότητας. Δεν είναι ανάγκη να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε στον κλήρο μία ψευδαίσθηση μεγαλείων. Κατανοώ τους ιστορικούς λόγους αβροφροσύνης, αλλά οι καιροί έχουν αλλάξει και στην Κύπρο. Με κάποια καθυστέρηση από τον πολιτισμένο πολιτικά κόσμο, αλλά έχουν κι εδώ αλλάξει τα πράγματα και η πολιτική ηγεσία οφείλει να βοηθά προς την εκκοσμίκευση.

Τέλος αυτό το τελετουργικό με τα στεφάνια επίσης πρέπει να περιοριστεί. Με όλο το σέβας αλλά όταν κάποιος καταθέτει στεφάνι στον Τύμβο δεν χρειάζεται να τρέχει και στα Φυλακισμένα Μνήματα.