Πόσες φορές έτυχε να έρθει στην Κύπρο, Ευρωπαίος Επίτροπος, για τα εγκαίνια ενός έργου; Έχω την εντύπωση καμία ή αν κάνω λάθος ελάχιστες.

Μία από αυτές ήταν στις 14 Οκτωβρίου του περασμένου έτους, όταν ήρθε  ειδικά για την περίσταση σε μία τελετή  στο Προεδρικό Μέγαρο, η Επίτροπος για θέματα Ενέργειας Κάντρι Σίμπσον.

Παρών και ο υπουργός Ενέργειας της Ελλάδας Κώστας Σκρέκας, δίπλα από τον Νάσο Κτωρίδη, τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Υλοποίησης του έργου, από τη μία πλευρά και δίπλα ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η υπουργός Ενέργειας.

Και μόνο δηλαδή αυτή η φωτογραφία – δεν παραπέμπω στις ομιλίες- αναδεικνύουν το μέγεθος του έργου που αυτή τη στιγμή αμφισβητείται, από την Κυβέρνηση.

Άλλωστε η υλοποίηση του έργου, δεν ήταν μόνο μία δέσμευση του τέως Προέδρου. Ήταν προγραμματική δέσμευση  και του κ. Χριστοδουλίδη, ο οποίος στο πρόγραμμα του ανέφερε πως μέσα στους υψηλούς του στόχους είναι «η ολοκλήρωση της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Κύπρου με την Ελλάδα και το Ισραήλ, με ταυτόχρονη προώθηση της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Αίγυπτο. Αυτό θα άρει την ενεργειακή απομόνωση της χώρας μας, θα βελτιώσει την ευστάθεια του εσωτερικού δικτυού ηλεκτρισμού, θα επιτρέψει τη μεγαλύτερη διείσδυση ΑΠΕ και θα επιφέρει περαιτέρω ανταγωνισμό στον τομέα».

Γνωρίζουμε βεβαίως ότι πίσω από αυτές τις νέες σκέψεις υπάρχουν σοβαρά οικονομικά συμφέροντα, που αφορούν τόσο ιδιώτες όσο και το κράτος. Αλλά η δουλειά της κυβέρνησης είναι να οικοδομεί, και όχι να κατεδαφίζει πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, με προτάσεις που δεν έχουν καμία προοπτική…