Μέχρι της στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις, δεν έχει υπάρξει επίσημη τοποθέτηση του ΝΑΤΟ, στις δηλώσεις του Στίαν Γένσεν, γενικού διευθυντή του γραφείου του ΓΓ της Συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ, σε σχέση με την Ουκρανία.
Ο Γένσεν ρωτήθηκε αν υπάρχει συζήτηση για το ενδεχόμενο παραχώρησης εδαφών εκ μέρους της Ουκρανίας, στη Ρωσία ως αντάλλαγμα για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Η απάντηση ήταν «Δεν λέω ότι πρέπει να γίνει έτσι. Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι μια πιθανή λύση». Μάλιστα είχε σπεύσει αν σημειώσει ότι το θέμα της παραχώρησης εδαφών το θέτουν άλλοι και όχι το ΝΑΤΟ.
Προφανώς πρόκειται για μια ατυχή δήλωση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί του πηχυαίους τίτλους: «Βόμβα από το ΝΑΤΟ», «Το ΝΑΤΟ άρχισε τις προσφορές στον Πούτιν» κλπ
Το γιατί, η Ουκρανία δεν πρέπει να συμφωνήσει σε παραχώρηση εδαφών, το απάντησε ο πρώην Πρόεδρος της Ρωσίας και νυν αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της χώρας Ντμίτρι Μεντβέντεβ. Δήλωσε πως: «Γιατί; Η ιδέα είναι περίεργη. Το μόνο ερώτημα είναι ότι όλα τα υποτιθέμενα ‘δικά τους’ εδάφη είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμα. Για να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ, οι αρχές του Κιέβου θα πρέπει να εγκαταλείψουν ακόμη και το ίδιο το Κίεβο, την πρωτεύουσα της Αρχαίας Ρωσίας. Λοιπόν, τότε θα έπρεπε να μεταφέρουν την πρωτεύουσα στη Λβιβ. Εάν, φυσικά, οι Πολωνοί συμφωνήσουν».
Είναι προφανές ότι η Ρωσία, θα εκλάβει ακόμα και μια τέτοια διευθέτηση ως πράσινο φως να πάει παρακάτω, θέτοντας σε κίνδυνο ολόκληρη την εδαφική επικράτεια της Ουκρανίας, με βλέψεις δυτικότερα, προς τη Πολωνία, τις Βαλτικές και τις Σκανδιναβικές χώρες.
Είναι σχεδόν βέβαιο πως το ΝΑΤΟ θα πάρει αποστάσεις από τις δηλώσεις ενός υπαλλήλου της Γραμματείας, οι οποίες δεν μπορούν να βρουν λογική βάση στην ίδια της πολιτική της Συμμαχίας.
Οι ΗΠΑ και οι περισσότερες χώρες του Βορειοατλαντικού Συμφώνου έχουν δαπανήσει πολλά δισεκατομμύρια για να στηρίξουν την Ουκρανία με στρατιωτικό υλικό και εξοπλισμό αιχμής. Θα ήταν παράδοξο την ίδια ώρα που η Ουάσιγκτον ενέκρινε νέο πακέτο οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας να τάσσεται υπέρ της άσκησης πίεσης στο Κίεβο για τερματισμό του πολέμου με παραχώρηση εδαφών.
Οι προσδοκίες τόσο της Μόσχας όσο και του Κίεβου είναι σίγουρο πως δεν θα ικανοποιηθούν στο πεδίο και αργά ή γρήγορα θα επέλθει συμβιβασμός, χωρίς αυτό να σημαίνει και τέλος ενός πολέμου ο οποίος θα ταλαιπωρήσει πολλές γενιές ακόμα, αφού πλέον του δύο – μέχρι πρότινος – αδελφούς λαούς, τους χωρίζει αίμα που χύθηκε άδικα, για να ικανοποιηθούν οι φιλοδοξίες του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Τα περί «αποναζιστικοποίησης» αποτελούν τουλάχιστον αστείες αναφορές, εκ μέρους ενός κράτους το οποίο χρησιμοποιεί όλες τις μεθόδους των ναζί, για να επιβληθεί στους γείτονες του. Το ζητούμενο, είναι η «αποπουτινοποίηση» η οποία θα λύσει το μεγαλύτερο μέρος των προβλημάτων, στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο στην Ουκρανία. Πρωτίστως, θα λύσει ένα μεγάλο πρόβλημα ελλείματος δημοκρατίας στην ίδια τη Ρωσία.
Κ.Ε
