Οι θιασώτες της πολιτικής μιζέριας, έσπευσαν να καταλήξουν σε συμπέρασμα, για τους λόγους που οδήγησαν τη Ρωσία στην ανακοίνωση για παροχή προξενικών διευκολύνσεων, με γραφείο στα κατεχόμενα.
Αποφάνθηκαν, πως ευθύνεται η «πουλημένη» στους Αμερικάνους, πολιτική, των κυβερνήσεων Αναστασιάδη – Χριστοδουλίδη, η οποία δήθεν ανάγκασε τη Μόσχα, να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση.
Προς απογοήτευση τους, θα πρέπει να πληροφορηθούν πως η Μόσχα, απλώς αντιλήφθηκε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει αποφασίσει, εδώ και μερικά χρόνια, να λειτουργεί με σεβασμό στη διεθνή νομιμότητα, παρά τα παρατράγουδα που κατά καιρούς είχαν σημειωθεί.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, και τα όποια μέτρα έχουν ληφθεί κατά της Ρωσίας, δεν ήταν απόφαση των ΗΠΑ, ή γενικώς και αορίστως των Ευρωπαίων. Ήταν κοινή απόφαση των χωρών μελών της ΕΕ, συνεπώς και δική μας.
Να υποθέσουμε πως μια «πατριωτική» και «υπερήφανη» πολιτική θα ήταν, η υπεράσπιση της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και η μετατροπή της Κύπρου σε παρία της διεθνούς κοινότητας προς τέρψη του Πούτιν;
Θα ήταν «πατριωτική» πολιτική η σύμπλευση με τη Τουρκία, στην παραβίαση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί;
Θα ήταν «γενναία» η στάση υποταγής στους εκβιασμούς του Κρεμλίνου, όπως αυτοί είχαν διατυπωθεί από τον τέως πρέσβη Στανισλάβ Οσάτσι για επιπτώσεις στο τουρισμό μας και πυροβολισμούς στα πόδια μας;
Είναι προφανές πως κάποιοι έχουν ταυτίσει την «γενναιότητα» με την άνευ όρων παράδοση σε απειλές.
Πέραν των άλλων θα έπρεπε να ανησυχεί περισσότερο η αποκάλυψη του ΤΑΣΣ, πως στα κατεχόμενα ζουν 50.000 Ρώσοι. Αυτοί φανταζόμαστε δεν κουβαλήθηκαν ως αντίδραση στα κυρώσεις, ούτε ήθελαν να τιμωρήσουν τον Αναστασιάδη και τον Χριστοδουλίδη. Είναι προφανές, πως βρήκαν καταφύγιο σε ένα ανύπαρκτο κράτος, αξιοποιώντας μια τρύπα στη γεωγραφία, στην οποία δεν μπορεί να εφαρμοστεί το διεθνές δίκαιο.
Θα έπρεπε επίσης να μας ανησυχεί το γεγονός ότι το κατοχικό καθεστώς έχει παραχωρήσει ακόμα και ναούς, στην λεγόμενη ρωσική εκκλησία για τις ανάγκες των ομόδοξων Ρώσων αδελφών. Αυτοί, σε τι διαφέρουν από τους εποίκους, τους οποίους δικαίως κατακεραυνώνουμε ως σφετεριστές των ελληνοκυπριακών περιουσιών και ως «εργαλεία», για αλλαγή της δημογραφικής σύνθεσης της Κύπρου;
Και για να καταλήγουμε. Τι θα έπρεπε να κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία, για να μας συμπεριφέρεται καλά η Ρωσία;
Να αποχωρήσει από την ΕΕ;
Να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις κυρώσεις;
Να συνδράμει τους εισβολείς σε ένα ανεξάρτητο κράτος;
Να απομονωθεί και να ζητήσει (όπως έγινε στο παρελθόν) άφιξη ρωσικών στρατευμάτων;