Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στην καθιέρωση της Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης των θυμάτων του ολοκληρωτισμού (23 Αυγούστου), οι μόνες αντιδράσεις προήλθαν από την Αριστερά. Αρκεί κάποιος να διαβάσει τα σχόλια, μελών και φίλων του ΑΚΕΛ, σε μια ανάρτηση συντρόφου τους, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία αφορά ένα βιβλίο Ρώσου συγγραφέα για τον Στάλιν. Τόλμησε ο άνθρωπος να αναφερθεί στον σταλινισμό και στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κυρίως εναντίον του σοβιετικού λαού και στις ευθύνες του Στάλιν για τις τεράστιες απώλειες της Σοβιετικής Ένωσης κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Δεν χρειαζόντουσαν και περισσότερα, για να τον στήσουν στον διαδικτυακό τοίχο και να τον λούσουν με γνωστούς «αντιφά» χαρακτηρισμούς, αλλά και καραμπινάτες απειλές.
Ένας από αυτούς έγραψε: «Α ρε Στάλιν, άδικα σε κατηγορούν. Δεν σκοτώνουμε μόνο τα φίδια αλλά και τα αυγά τους. Εσύ σκότωσες τα φίδια αλλά τα αυγά τους τα άφησε άθικτα και ιδού το αποτέλεσμα».
Ακολουθεί άλλος, αποφαινόμενος πως «ο όρος σταλινισμός αποτελεί εφεύρημα της δυτικής προπαγάνδας», ενώ κάποιος τρίτος έχει βρει την άκρη, γράφοντας πως: «πρόκειται για τις φαντασιώσεις του Χερστ του ‘πατέρα του Κίτρινου Τύπου’» και «η Ιστορία ξαναγράφεται που τα ορφανά των Ες-Ες τζι ‘εμείς’ προβάλλουμεν τα», χωρίς να παραλείπει να κάνει και μια αναφορά σε «ναζοφασισμό» της «Ουγκ-ρανίας».
Δεν είναι ανάγκη να αναφερθώ και στους ύμνους για τον πατερούλη Στάλιν και τα «τεράστια επιτεύγματα» του, ούτε στην αμφισβήτηση των ιστορικών στοιχείων για τις εκκαθαρίσεις αντιφρονούντων, για τις εκτελέσεις, τις εκτοπίσεις και τα Γκούλαγκ.
Αυτοί λοιπόν, θεωρούν πως είναι ο κορμός του «αντιφασιστικού» κινήματος, έχοντας κατά βάση το ίδιο προφίλ με αυτό των φασιστών.
Το ότι είναι μέλη και ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ, αναδεικνύει και το μεγάλο πρόβλημα της κυπριακής αριστεράς, η οποία δεν έχει μπορέσει να απογαλακτιστεί από το σταλινικό παρελθόν της. Ενδεχομένως, να μη θέλει και να απογαλακτιστεί, καθώς το κόμμα για χρόνια υπερασπίστηκε αυτές τις μεθόδους και μετέτρεψε περίπου σε καθήκον, την στήριξη κάθε μορφής ολοκληρωτισμού, αρκεί αυτός να ήταν «σοσιαλιστικός».
Κ.Ε