Στο εμβληματικό κτίριο Villa Les Roches Brunes, μια μεγάλη κατοικία της Belle Époque που βρίσκεται στην καρδιά της πόλης Ντινάρ, φιλοξενούνται μέχρι την 1η Οκτωβρίου 74 πορτρέτα διάσημων καλλιτεχνών του αλησμόνητου φωτογράφου Irving Penn. Φωτογραφίες έργα τέχνης, που ανήκουν στην συλλογή Pinault, εκ των εκ των οποίων κάποια εκτίθενται για πρώτη φορά.
Μετά από την έκθεση στο Palais des Arts με τίτλο «Ποιος φοβάται τους καλλιτέχνες;» (2009) – έκθεση επίσης βασισμένη σε επιλογή έργων από τη συλλογή Pinault – ήταν με μεγάλο ενθουσιασμό που ο μεγάλος συλλέκτης François Pinault δέχτηκε μια νέα πρόταση από την πόλη του Ντινάρ να εκθέσει άλλη μια επιλογή από τη συλλογή φωτογραφιών του για τους φίλους της φωτογραφικής τέχνης.

Σύμφωνα με τον Matthieu Humery, επιμελητή της έκθεσης και σύμβουλο για θέματα φωτογραφίας της Collection Pinault, δεν είναι μόνον το ότι από την Ντινάρ κατάγεται ο François Pinault, αλλά και το γεγονός ότι έχει καρδιά φωτογράφου. «Η πρώτη φωτογραφία του Irving Penn που απέκτησε ο Pinault ήταν η “Cuzco Children” το 2007, όταν διηύθυνα την πρώτη μου δημοπρασία στου Christie’s στη Νέα Υόρκη. Στη συνέχεια έχτισε τις συλλογές του με διαφορετικά κριτήρια. «Σήμερα, πιθανώς είναι ο κορυφαίος συλλέκτης έργων του Irving Penn» είπε.
Τι θα δεις στην έκθεση;
Διασχίζοντας την εξηνταετή καριέρα του Irving Penn, αυτή η έκθεση παρουσιάζει πρόσωπα ανδρών και γυναικών που ενσάρκωσαν ένα σημαντικό μέρος του δημιουργικού πνεύματος του περασμένου αιώνα: ζωγράφοι, χορογράφοι, μουσικοί, αρχιτέκτονες, σκηνοθέτες και συγγραφείς θα «παρελάσουν» μπροστά στα μάτια σου όπως δεν τους έχεις δει ξανά.

Μεταξύ τους φιγουράρουν πορτρέτα των Salvador Dalí -το συγκεκριμένο επελέγη για την αφίσα της έκθεσης -, Georgia O’Keeffe, Marcel Duchamp, Albertο Giacometti, Louis Armstrong, Saul Steinberg, Anouk Aimée, Truman Capote, Francis Bacon, Al Pacino μέχρι και της Μελίνας Μερκούρη.
H έκθεση είναι οργανωμένη θεματικά και ανοίγει με τα διάσημα «corner portraits» του Penn, με τα οποία ο φωτογράφος αναστάτωνε τα φημισμένα μοντέλα του, βάζοντάς τα στην κυριολεξία στη γωνία.
Λιτότητα & λεπτότητα
Ο φωτογράφος των Φωτογράφων, ο Penn σπούδασε αρχικά ζωγραφική, μια προσέγγιση που στη συνέχεια θα εφάρμοζε για να κατασκευάσει τις νεκρές του ζωές και να εμβαθύνει στα ψυχολογικά βάθη των θεμάτων του. Χωρίς καμία περιττή διακόσμηση, το στούντιό του αποτελούνταν από μια παλιά κουρτίνα θεάτρου, ένα σκαμπό ή το πολύ μια πολυθρόνα ντυμένη με ένα κουρελιασμένο, βαρύ ύφασμα – αυτό είναι το μόνο που θα έδινε ο Irving Penn στους ανθρώπους όταν τα φωτογράφιζε.



Μακριά από τα στούντιο τους και εκτός σκηνής, οι καλλιτέχνες εμφανίζονται χωρίς εργαλεία, όργανα, συνοδούς ή φανφάρες οποιουδήποτε είδους. Ήταν μέσα από αυτή τη διαδικασία απογύμνωσης των πραγμάτων σε έναν σχεδόν μινιμαλιστικό πυρήνα που θα απεικόνιζε τα θέματά του, δίνοντας τελικά πορτρέτα ενός άνευ προηγουμένου υπαρξιακού βάθους.
Η γυμνότητα του σκηνικού και η γραφική συνοπτικότητα του Irving Penn αποκάλυπταν την ψυχή του καθενός από τα θέματά του με τη μεγαλύτερη λεπτότητα.
Η επιρροή του στην τέχνη της φωτογραφίας έγινε ευρέως αισθητή. Η απλότητα, το φως, η κατασκευή και η απόσταση ήταν η μαγική φόρμουλα που επινόησε ο καλλιτέχνης για να αποκαλύψει ανθρώπους και αντικείμενα στο γυαλιστερό χαρτί.