Η τέχνη της διακυβέρνησης είναι η τέχνη της πολιτικής. Και το αντίστροφο.
Δεν καθορίζεται από σαφές επιστημονικό πεδίο. Είναι όμως η διαρκής τριβή, είναι ο διάλογος με την άλλη άποψη, η γνώση της ιστορίας, των προσώπων, των απόψεων των άλλων, της αντίληψης της κοινωνίας, και χίλια άλλα. Το ταλέντο της σύνθεσης πάνω απ΄όλα. Όλα αυτά και άλλα τόσα, οδηγούν στην δυνατότητα παραγωγής αποτελεσματικής πολιτικής.
Το ερώτημα είναι και που μαθαίνουμε αυτή την τέχνη!
Δυστυχώς δεν υπάρχει μία πολύ συγκεκριμένη απάντηση. Μπορώ να σας πω όμως ποιοι δεν κάνουν για πολιτικοί: Εκείνοι που περιμένουν να πλησιάσουν τη σύνταξη ή και αργότερα, για να αποφασίσουν να μας σώσουν. Εκείνοι που ασχολούνταν με τη δουλίτσα τους όλη τους τη ζωή και ξαφνικά γίνονται υπουργοί και υποψήφιοι Πρόεδροι.
Σε όλους αυτούς διακρίνω μεγαλομανία και καιροσκοπισμό.
Θέλω πολιτικούς που να ψήθηκαν στην πολιτική από μικροί. Συνδικαλιστές φοιτητές, που όμως πήραν το πτυχίο στην ώρα τους. Ανθρώπους που ενεπλάκησαν στα κόμματα. Όχι όμως αυτούς που ζουν από τα κόμματα. Τους άλλους που το έκαναν ανιδιοτελώς. Που βγήκαν στις γενικές συνελεύσεις και γιουχαίστηκαν και χειροκροτήθηκαν και αντάλλαξαν επιχειρήματα ζωντανά μπροστά σε εκατοντάδες ανήσυχους νέους.
Κι ακόμη καλύτερα αποτελέσματα περιμένω να έχω από ανθρώπους που απέκτησαν κοινοβουλευτική εμπειρία.
Κι΄ αυτοί δεν είναι βέβαιο ότι θα πετύχουν, αλλά έχουν καλύτερα εχέγγυα. Όπως λέει κι ένας αγαπημένος φίλος με δεκαετίες εμπειρία στο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, «η Βουλή είναι το καλύτερο πολιτικό σχολείο». Και πράγματι είναι. Όχι μόνο γιατί όταν συζητά κανείς στις επιτροπές είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει την άλλη άποψη για να απαντήσει ή να εμπλουτίσει τη δική του, αλλά και γιατί για να εκλεγεί πρέπει να βγει στο «παζάρι». Να βγει από το καβούκι του προσωπικού του βολέματος και να αντιμετωπίσει κατηγορίες πολιτών που ίσως δεν ξέρει ότι υπάρχουν και πως αντιδρούν. Να υποστεί το πολιτισμικό σοκ δηλαδή.
Και τώρα ερχόμαστε στο δια ταύτα: Από όλο το κυβερνητικό σχήμα, ποιος υπουργός, έχει αυτά τα προσόντα; Ποιος είχε ενεργό εμπλοκή στην πολιτική ως φοιτητής, ποιος έχει κοινοβουλευτική εμπειρία ή έστω εμπειρία κομματικής ζωής. Ποιος μετρήθηκε ξανά σε εκλογική αναμέτρηση;
Με εξαίρεση τον υπουργό Εργασίας, Γιάννη Παναγιώτου, και τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κανένας! Ούτε καν ο Πρόεδρος πριν διεκδικήσει την Προεδρία…
