Εξεμάνησαν οι δάσκαλοι διότι εκπρόσωπος του Υπ. Παιδείας,  ο κ. Αντωνέλλος, μίλησε για  το μάθημα της φυσικής αγωγής στα δημοτικά και υπερασπίστηκε την επιστημονικά ορθή άποψη της διδασκαλίας του μαθήματος, από τους κατάλληλα εκπαιδευμένους: Τους καθηγητές φυσικής αγωγής.

 Είπε κι ένα παράδειγμα, που στάθηκε όμως αφορμή για τον ξεσηκωμό. «Περάσαμε από πολλά δημοτικά και πέρσι συγκεκριμένα, δασκάλες έκαναν γυμναστική στα παιδιά με το τακούνι», σημείωσε ο κ. Αντωνέλλος, ο αρμόδιος ΠΛΕ (Πρώτος Λειτουργός Εκπαίδευσης).      

Στο σημείο αυτό, αναφέρει το ρεπορτάζ, υπήρξε έντονη αντίδραση τόσο από την ΠΟΕΔ όσο και από τον επιθεωρητή Δημοτικής Εκπαίδευσης, κάνοντας λόγο για απαράδεκτες τοποθετήσεις, με αποτέλεσμα να διακοπεί για λίγο συζήτηση.

Τι το ήθελε, ο δόλιος ο Αντωνέλλος.  Δεν έπρεπε να πει τι είδε. Όφειλε να πει πόσο ωραία διδάσκεται το μάθημα στα δημοτικά σχολεία. Λες και αν το έλεγε όλοι εμείς που έχουμε παιδιά στα σχολεία θα είχαμε πειστεί. Λες και δεν είδαμε κι εμείς τις δασκάλες με τα τακούνια ή τις άλλες που ως τιμωρία δεν κάνουν γυμναστική για να καλύψουν με την ευκαιρία την ύλη στα ελληνικά ας πούμε; Μόνο στα δικά μου παιδιά συνέβαινε αυτό;

Και το κερασάκι ακολούθησε με ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, στην οποία ανέφερε πως οι απόψεις των εκπροσώπων του… «δεν εκφράζουν την επίσημη θέση του Υπουργείου, αλλά αποτελούν προσωπικές απόψεις».

Στέλνει δηλαδή η υπουργός λειτουργούς στη Βουλή, λένε ότι λένε… αλλά μην τα λαμβάνετε υπόψη, εν κοψίματα του νου τους. Δεν λέει η υπουργός σε ποιόν από τους εκπροσώπους του υπουργείου της, αναφερόταν αλλά όλοι καταλάβαμε.

Η ουσία βέβαια δεν είναι το τακούνι ή η αθλητική φόρμα που ποτέ δεν φοράνε, που έχουν κι αυτά τη σημασία τους, έστω κι αν υποτιμώνται. Διότι αν θέλεις να σε παίρνουν σοβαρά ως γυμναστή οι μαθητές σου, ξεκινάς από την αθλητική περιβολή, την οποία άλλωστε απαιτείς από τους ιδίους για να συμμετέχουν στο μάθημα.

Όλος ο καυγάς γίνεται γιατί οι δάσκαλοι αυτοχαρακτηρίζονται ως «πολυδύναμοι», και ως τέτοιοι έχουν την δυνατότητα να διδάσκουν τα πάντα. Διδάσκοντας τα πάντα, κερδίζουν θεσούλες στο δημόσιο, και αυξάνουν τις πιθανότητες διορισμού των συναδέλφων τους, κι έτσι η συντεχνία συνεχίζει να ευδοκιμεί.

Πίσω από αυτή τη θεωρία  του πολυδύναμου δασκάλου, υπήρχε  κάποτε μία παιδαγωγική αρχή με πραγματική επιστημονική βάση. Τα παιδιά εξοικειώνονται με ένα πρόσωπο, τον/την δασκάλα τους και δυσκολεύονται να αποδεχτούν άλλους. Οι εξελίξεις όμως, η κοινωνία  και οι ίδιοι οι δάσκαλοι έχουν ακυρώσει κι αυτή την παιδαγωγική αρχή. Σήμερα άλλος διδάσκει στους μαθητές του δημοτικού τα ελληνικά και τα μαθηματικά και άλλος τη ξένη γλώσσα. Άλλος τα θρησκευτικά κι άλλος τα φυσικά μαθήματα, κι άλλος τη μουσική και άλλος τη γυμναστική. Μικρογραφία του γυμνασίου δηλαδή.

Μόνο που εδώ για συντεχνιακούς λόγους στερούν από τα παιδιά την εξειδικευμένη γνώση. Θεωρούν ότι με κάποια επιμόρφωση και «την αγάπη για τον αθλητισμό», μπορούν να διδάξουν ένα μάθημα που οι γυμναστές ταλαιπωρούνται τέσσερα χρόνια στα θρανία για να μάθουν.

Για να το συνοψίσω: Το να διδάσκουν επιστήμονες της φυσικής αγωγής το μάθημα της φυσικής αγωγής, στα δημοτικά συμφέρει στα παιδιά. Συμφέρει στην παιδεία, στα σχολεία στους γονείς. Δεν συμφέρει στη συντεχνία η οποία θα κινήσει γη και ουρανό για να μη περάσει αυτό το βήμα προόδου. Και δυστυχώς θα βρει συμπαραστάτη και το υπουργείο…