“Με ένα μαύρο πουλόβερ και δέκα σειρές μαργαριτάρια ξεσήκωσε την μόδα” είχε δηλώσει κάποτε ο Christian Dior για την Coco Chanel. Αλλά η Coco δεν έκανε μόνο αυτό. Έκανε τις γυναίκες να χειραφετηθούν, να φορέσουν παντελόνια, να αποχαιρετήσουν την μακριά χαίτη τους, να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους…
«Τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από την ελευθερία του σώματος», είπε κάποτε η ίδια η Coco, και τα σχέδιά της το αποδείκνυαν συνεχώς: οι σιλουέτες της Chanel ήταν ρευστές και ανδρόγυνες, τα σχέδιά της χαλαρά και – ειδικά στην περίπτωση του εικονικού μικρού μαύρου φορέματος της- η προσέγγισή της πάνω στην μόδα υπήρξε δημοκρατική. Ήθελε οι γυναίκες να κινούνται και να αναπνέουν τα ρούχα της, όπως και οι άνδρες. Η δουλειά της ήταν, από πολλές απόψεις, ένας μοχλός χειραφέτησης των γυναικών.
Τώρα μια νέα έκθεση για την Κοκό, με τίτλο «Gabrielle Chanel. Fashion Manifesto», παρουσιάζεται από τις 16 Σεπτεμβρίου στην Sainsbury Gallery του μουσείου Victoria & Albert του Λονδίνου, κεντράροντας στη ζωή και στην καριέρα της σπουδαίας Γαλλίδας σχεδιάστριας.
Τι το διαφορετικό από όλες τις άλλες;
«Αυτή η έκθεση θα αναλύσει τη συμβολή της στη μόδα και το ριζοσπαστικό όραμά της για ένα στυλ που δημιούργησε τη νεωτερικότητα και αντανακλούσε τις προσδοκίες των γυναικών και την εξέλιξη της θέσης τους στην κοινωνία», δήλωσε ο Bruno Pavlovsky, πρόεδρος της Chanel SAS και πρόεδρος του Chanel Fashion.
Θα είναι η πρώτη βρετανική έκθεση αφιερωμένη στη Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας, η οποία καταγράφει έξι δεκαετίες της καριέρας της, από το άνοιγμα της πρώτης μπουτίκ της στο Παρίσι το 1910 μέχρι την τελευταία της επίδειξη το 1971. Αν και βασίζεται στην ομώνυμη έκθεση που διοργανώθηκε από το Palais Galliera στο Παρίσι το 2020, το V&A δεν δίστασε να την επανασχεδιάσει και να συμπεριλάβει σπάνια κομμάτια από τη συλλογή του μουσείου του Λονδίνου μαζί με εμφανίσεις από το Palais Galliera και το Patrimoine de Chanel, τις συλλογές κληρονομιάς του οίκου μόδας στο Παρίσι.
Η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερες από 200 δημιουργίες – μερικές από τις οποίες βλέπουμε για πρώτη φορά, όπως κοστούμια που σχεδιάστηκαν για την παραγωγή μπαλέτου «Le Train Bleu» το 1924, ρούχα που δημιουργήθηκαν για τις σταρ του Χόλιγουντ Λορίν Μπακόλ και Μάρλεν Ντίντριχ και πρώιμα δείγματα της πρωτοποριακής εκδοχής της Chanel για τα βραδινά παντελόνια.
Η έκθεση χωρίζεται σε 10 ενότητες, ξεκινώντας με την ενότητα «Προς μια νέα κομψότητα», η οποία παρακολουθεί το ξεκίνημα της Σανέλ στο χώρο των κεντημάτων και τη γρήγορη επέκτασή της στο χώρο των ενδυμάτων. Ακουλουθούν ενότητες όπως «Η ανάδειξη της κομψότητας» η οποία εστιάζει στην αισθητική του μίνιμαλ πλην πολύπλοκου σχεδιασμού, η ενότητα «Το αόρατο αξεσουάρ», η οποία εξετάζει το ντεμπούτο του διάσημου αρώματος No5 του οίκου, το λανσάρισμα του μακιγιάζ το 1924 και της περιποίησης του δέρματος το 1927- η ενότητα «Πολυτέλεια και απλότητα» που παρουσιάζει τα βραδινά ρούχα του οίκου και η ενότητα «Μπιζού και Διαμάντια» την πρώτη και μοναδική συλλογή εκλεκτών κοσμημάτων της Chanel που ανέθεσε η International Diamond Corporation του Λονδίνου το 1932.
Από την έκθεση δεν απουσιάζει μάλιστα και το μελανό σημείο του Οίκου. Η ενότητα «Κλειστός Οίκος» περιγράφει λεπτομερώς πώς ο πόλεμος επηρέασε την επιχειρηματική και προσωπική της ζωή, μιας περιόδου που στιγματίστηκε από τη φιλία της με τους Ναζί και την αντισημιτική της στάση, καθώς και την επιστροφή της στη σκηνή της μόδας το 1954 και την επανεκκίνηση της σειράς υψηλής ραπτικής.
Η ενότητα «Το Κοστούμι» υπογραμμίζει πώς το κοστούμι Chanel έγινε συνώνυμο του ομοιόμορφου ντυσίματος, η ενότητα «Κώδικες Σανέλ» εξετάζει πώς η 2.55 τσάντα και τα δίχρωμα slingback παπούτσια άντεξαν και διέπρεψαν στον χρόνο, η ενότητα «Βράδυ» προβάλλει τα ρούχα υψηλής ραπτικής και τα κοκτέιλ κοστούμια της Chanel, η ενότητα «Ντυθείτε με κοσμήματα» θίγει το παιχνίδι της Κοκό με τα κοσμήματα και την απόρριψη των συμβάσεων του ωραίου κοσμήματος και η ενότητα «Διαχρονική γοητεία» επισκέπτεται την τελευταία συλλογή της Chanel την άνοιξη του 1971.
*Με στοιχεία από wwd.com
