Το ΑΚΕΛ χτες τίμησε αυτό που αποκαλεί «Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση».
Όπως είπε, χωρίς κανένα μέτρο στην ομιλία του ο ΓΓ του κόμματος Στέφανος Στεφάνου, , «…ήταν, είναι και θα είναι η έφοδος στον ουρανό για μια κοινωνία ατόφια δημοκρατική, ατόφια δίκαιη, ατόφια ανθρώπινη…».
Βεβαίως πολλοί σύγχρονοι ιστορικοί όχι μόνο δεν βλέπουν αυτό τον υπέροχο ατόφιο κόσμο που υμνεί ο κ. Στεφάνου, αλλά θεωρούν εγκύρως την «Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση», (Οκτωβριανή με το παλιό ημερολόγιο), ως ένα πραξικόπημα.
Πραξικόπημα μίας μικρής μειοψηφίας των επαγγελματιών επαναστατών Μπολσεβίκων του Λένιν, κατά των ιδίων των συναγωνιστών τους έναντι των οποίων μειοψηφούσαν.
Επανάσταση όντως έγινε στη Ρωσία. Όχι όμως τον Οκτώβριο… αλλά τον Φεβρουάριο του 1917.
Αυτή ήταν η πραγματική επανάσταση που έδιωξε τον Τσάρο με μαζικές διαδηλώσεις, ένοπλο ξεσηκωμό, και συνεργασία όλων σχεδόν των τάσεων που υπήρχαν τότε στη Ρωσία. Και των Μπολσεβίκων φυσικά.
Αυτή όμως την επανάσταση δεν την γιορτάζει κανένα κομμουνιστικό κόμμα. Σπάνια δε την αναφέρουν παρά μόνο δίνουν μυθικές και ιστορικά αφελείς διαστάσεις στους ελάχιστους μπολσεβίκους- που επέδραμαν στα χειμερινά ανάκτορα και πήραν την εξουσία, ανατρέποντας την Προσωρινή Κυβέρνηση, του Σοσιαλιστή ηγέτη Κερένσκι… στην οποία και οι ίδιοι είχαν σημαντικό ρόλο.
Με πολύ λίγα λόγια, η Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση δεν είναι παρά ένα πραξικόπημα κατά των ιδίων των συντρόφων των Μπολσεβίκων, μαζί με τους οποίους ανέτρεψαν τον Τσάρο και επέβαλαν την Προσωρινή Κυβέρνηση, τον Φεβρουάριο του 1917. Η οποία μάλιστα Προσωρινή Κυβέρνηση παρά τις τεράστιες δυσκολίες διαχείρισης της κατάστασης προχώρησε σε μεγάλες προοδευτικές αλλαγές… αλλά όχι αυτές που ήθελε ο Λένιν, ο ηγέτης των Μπολσεβίκων.
Και εννοείται πως στη συνέχεια, οι μόνοι που γνώρισαν την «έφοδο στον ουρανό», (φράση κλεμμένη από την επανάσταση της Παρισινής Κομμούνας του 1871), ήταν τα εκατομμύρια θύματα τα οποία σκοτώθηκαν, εξορίστηκαν και βασανίστηκαν μέχρι θανάτου, για να επικρατήσει αυτό το ολοκληρωτικό καθεστώς που οδήγησε πρώτα σε ένα εμφύλιο μακελειό, και στη συνέχεια σε σφαγές εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων, θύματα ενός από τα πλέον βάναυσα καθεστώτα που υπήρξαν στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι χαρακτηριστικό πως από τους πρώτους επαναστάτες του 17… πέραν του 80% εκτελέστηκαν!
Όταν αναφέρονται σε αυτά τα εγκλήματα οι κομμουνιστές μιλούν για λάθη, (όσοι λίγοι τα αναγνωρίζουν ως τέτοια), τα οποία πρέπει… να μελετήσουμε διαλεκτικά!
Λες και δεν είναι αποτέλεσμα της ολοκληρωτικής μορφής του καθεστώτος που ονειρεύονται ότι θα οδηγήσει στην ατόφια δημοκρατία. Στην οποία κανείς δεν έχει δικαίωμα λόγου και ύπαρξης πλην το Κομμουνιστικού Κόμματος και όλων όσοι εκείνο αποφασίζει ότι θα έχουν λόγο.
