Κατά τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, μεγαλύτερη εντύπωση μου προκάλεσε η ερώτηση-τοποθέτηση της βουλευτίνας του ΑΚΕΛ Μαρίνας Νικολάου. Αν σωστά αποδίδεται από τους δημοσιογράφους, η κ. Νικολάου όχι μόνο αμφισβήτησε την ορθότητα του δυτικόστροφου προσανατολισμού της χώρας μας, αλλά ρώτησε «γιατί αυτός δεν είναι προσανατολισμός στη βάση των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας»!
Αυτή η πολύ απλή, έως και απλοϊκή ερώτηση-τοποθέτηση, της βουλευτίνας, αποκαλύπτει κάτι που κατά την άποψη μου είναι πολιτικά κάτι πέραν του παράδοξου. Εξωφρενικό: Η κ. Νικολάου θεωρεί πως το να είναι η χώρα μας προσανατολισμένη προς τη δύση… δεν συνάδει ή μάλλον συγκρούεται με τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η κ. Νικολάου και η συντριπτική πλειοψηφία των συντρόφων της, είκοσι σχεδόν χρόνια μετά την ένταξη μας στην Ευρωπαική Ένωση, και πέραν των τριάντα από τη διάλυση του Σοβιετικού συνασπισμού, δεν έχει αντιληφθεί τι ακριβώς σηματοδότησαν αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα.
