Αυτή η ανακοίνωση του βουλευτή του ΑΚΕΛ,  Χρίστο Χριστοφίδη είναι πρωτοφανής και συνιστά ευθεία παρέμβαση στα διοικητικά και ακαδημαϊκά πράγματα του Πανεπιστημίου Κύπρου.  

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, παρεμβαίνει ευθέως και με απειλές, κατά του Συμβουλίου της Φιλοσοφικής Σχολής, γιατί ζητά την παύση λόγω ανεπάρκειας, ενός συγκεκριμένου καθηγητή.

Όπως ο κ. Χριστοφίδης αποκαλύπτει, ο συγκεκριμένος ακαδημαϊκός… είναι μέλος του ΑΚΕΛ και υπήρξε υποψήφιος του. Ισχυρίζεται δε ότι αυτό και μόνο αυτό, είναι το γεγονός που οδηγεί το Συμβούλιο της Φιλοσοφικής Σχολής στο αδυσώπητο κυνήγι του.

Προκειμένου να επιβεβαιώσει το δίκαιον του επιχειρήματος του, επικαλείται το γεγονός ότι η Σύγκλητος, απέρριψε το αίτημα της Σχολής.

Κι εδώ καλοπροαίρετα ρωτούμε αντιστρέφοντας το επιχείρημα: Και ποιος μας λέει ότι δεν είναι στη Σύγκλητο που γίνεται το πολιτικό αλισβερίσι;

Στα τόσα χρόνια που λειτουργεί το Πανεπιστήμιο, πόσοι καθηγητές με ταυτότητα του ΑΚΕΛ, πέρασαν ή ακόμη διδάσκουν εκεί; Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Πρύτανης για δύο θητείες εκλέγεται με τη στήριξη του ΑΚΕΛ, λέει κάτι ή βολικά το προσπερνούμε αδιάφορα;

Ανεξαρτήτως όμως αυτών. Το μείζον εδώ δεν είναι αν είναι επαρκής ή όχι ένας καθηγητής. Το μείζον είναι η πολιτική επέμβαση ενός κομματικού στελέχους στα διοικητικά του Πανεπιστημίου Κύπρου. Κομματικού στελέχους που τυγχάνει μάλιστα -καθόλου τυχαίο- να είναι και μέλος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας.

Φανταστείτε αύριο να κάνουν το ίδιο και άλλα μέλη της Επιτροπής Παιδείας, κι άλλοι Βουλευτές. Να τελούν τελικά  από έγκριση Βουλευτών οι προαγωγές ή απολύσεις  των ακαδημαϊκών μας.

Με άλλα λόγια εάν υπάρχει ζήτημα δίκαιης ή άδικης προαγωγής, δεν είναι θέμα των κομματικών συντρόφων του  ενός ή του άλλου να το λύσει. Είναι θέμα του Πανεπιστημίου και κανενός άλλου

Αυτά  συνέβαιναν, στον Σοβιετικό κόσμο. Δεν φαντάζομαι να θέλει κανένας να μεταφέρει αυτά τα πρότυπα και στη χώρα μας, και μάλιστα χωρίς να συμβουλευτεί κι εμάς που μάθαμε τον τρόπο, δίπλα στον μεγάλο Πατερούλη.