Το  γενικό σχόλιο είναι πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στον απολογισμό του έργου του  πρώτου του χρόνου στην εξουσία, έδειξε  να αποκτά δική του πολιτική ταυτότητα. Έδειξε περισσότερη αυτοπεποίθηση απ’ ότι στο παρελθόν, διατηρώντας όμως κάποιες από τις εγγενείς του αδυναμίες: Χρειάζεται να γίνει περισσότερο συγκεκριμένος και ευθύς. Περισσότερο ακριβής στα μηνύματα του.

Το γενικό όμως πρόσημο είναι θετικό.

• Αναγνώρισε λάθη, (διορισμών, υπερωρίες κ.λπ.), τα οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να αγνοήσει. Την ίδια στιγμή τα υποβάθμισε ως διαχειριστικά,  ξεχνώντας  ότι εκλέγηκε ως ο άνθρωπος που αυτά δεν τα ανέχεται, και θα φέρει το νέο ήθος.

• Παρουσίασε έργο, το οποίο όμως στο μεγαλύτερο του μέρος, δεν έχει μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά αλλά πρόκειται για διαχείριση. Απαρίθμησε έργα, αλλά δεν τα ανέδειξε. Η απλή καταγραφή σε ένα μακρύ κατάλογο, χωρίς ιεράρχηση και αξιολόγηση, είναι χαμένος κόπος. Πρόκειται για επικοινωνιακό λάθος. Πρόκειται για έργο που θα χαθεί επικοινωνιακά γιατί κανείς δεν μπορεί να διακρίνει, που ξεκινά το έργο Χριστοδουλίδη και που απλώς διεκπεραιώνει το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης της οποίας υπήρξε μέλος. Διακεκριμένο μάλιστα.

• Σε ότι αφορά το Κυπριακό, οι χειρισμοί που έγιναν δεν μπορούν να επικριθούν στα σοβαρά από κανέναν, γι αυτό άλλωστε και η κριτική που έγινε είναι επιφανειακή. Άλλωστε η μέχρι σήμερα τουρκική στάση μόνο εάν κανείς έχει αυτομαστιγωτικές τάσεις θα επέλεγε να ρίξει ευθύνες στον Πρόεδρο, για τη μέχρι σήμερα μικρή κινητικότητα, επί της ουσίας
• Ωστόσο, χρειαζόταν περισσότερη ειλικρίνεια στην αναγνώριση της αποτυχίας, διορισμού ευρωπαίου απεσταλμένου, που ήταν και το σημείο που επέλεξε να τον διακρίνει στην προεκλογική εκστρατεία από άλλους υποψηφίους. Εξήγησε πως οι Ευρωπαίοι ήθελαν πρώτα να δουν εξελίξεις στο Κυπριακό και μετά να προχωρήσουν στο δικό τους βήμα, αλλά γι αυτό την ευθύνη φέρει ο ίδιος. Δική του  ήταν η πρόωρη όπως έμμεσα αναγνώρισε κατάθεση του αιτήματος για διορισμό Ευρωπαίου Αξιωματούχου,  δική του  ήταν και η υψηλή ιεράρχηση.  (Σημείωση: Τα όσα λέχθηκαν από τον Πρόεδρο ως εξηγήσεις στο off the record, δεν μπορώ να τα σχολιάσω).

• Σημαντική για πολλούς λόγους, είναι και η θέση του Προέδρου, για τα δημοψηφίσματα σε περίπτωση ολοκλήρωσης σχεδίου λύσης. Όπως είπε δεν θα φέρει ενώπιον του λαού, σχέδιο με το οποίο θα διαφωνεί ο ίδιος. Πρόκειται για πρόωρη βέβαια αναφορά αλλά η σημαντικότητα του μηνύματος αφορά τους συνεργάτες του στην Κυβέρνηση και ιδιαίτερα το ΔΗΚΟ και τον Πρόεδρο του. Όποιος γνωρίζει την προϊστορία του σχεδίου Ανάν και τον ρόλο του Τάσσου Παπαδόπουλου, καταλαβαίνει που το πήγαινε ο Πρόεδρος.

• Επιχείρησε να ξεπεράσει χωρίς επιτυχία το μεγάλο του μειονέκτημα που είναι η έλλειψη κομματικής στέγης, και της συναφούς κομματικής στήριξης.  Η φράση «είμαι ορφανός κομματικά», παραπέμπει λίγο σε Βασιλάκη Καΐλα. Πρόεδρε… ορφανός κομματικά δεν είσαι. Εσύ ήσουν που τόνιζες προεκλογικά την ταυτότητα του ΔΗΣΥ. Ορφανός δεν είσαι.  Απολωλός είσαι…

• Εσύ επίσης Πρόεδρε, ήσουν αυτός που προεκλογικά μιλούσες και για το Κοινωνικό σου Συμβόλαιο. Όπως διαπιστώνεις, κατά τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησης σου… η κοινωνία δεν αρκεί. Η κοινωνία δεν πολιτεύεται, δεν ψηφίζει στη βουλή. Η κοινωνία σήμερα, δεν είναι δίπλα σου. Όχι με την έννοια των δημοσκοπήσεων αλλά με την έννοια της συμμετοχής, της παρουσίας στα κέντρα αποφάσεων.

• Τελευταίο αλλά ίσως και αυτό που θα του προκαλέσει τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο, είναι οι μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύτηκε στην Γενική Εισαγγελία και την Ελεγκτική Υπηρεσία. Ορθότατες οι προθέσεις του και αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις. Εμείς απλώς του ευχόμαστε καλά ξεμπερδέματα με τον Οδυσσέα και τα πιράνχας του στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης…